Umræða og fréttir

Nagyon köszönöm szépen mindenkinek er ungverska og þýðir „Takk kærlega allir saman“.

Í pistlunum Úr penna stjórnarmanna LÍ birta þeir eigin skoðanir en ekki félagsins.

Nú þegar aðventan gengur í garð og ég með hvítvoðung á heimilinu er mér þakklæti efst í huga. Eflaust myndu einhverjir kalla það viðkvæmni nú eða bara að ég sé stútfull af hormónum. En ég er afar þakklát fyrir alla þá lækna sem halda „læknasamfélaginu“ á Íslandi gangandi. Það er eftirtektarvert að sjá – í jafn fámennu landi – hvað kollegar láta prógrammið ganga. Það er ekki sjálfgefið að fólk helgi jafn stóran hluta lífsins starfinu og starfstengdum hlutum.

Líkt og í öðru erum við örugglega með flest læknafélög og sérgreinafélög miðað við höfðatölu. Sú vinna er oftar en ekki fyrir utan hefðbundinn vinnutíma og kostar ómælda vinnu margra lækna – oftast á kostnað persónulegs frítíma. Læknablað er gefið út mánaðarlega og við höldum veglegt vikulangt þing á ári hverju. Sérnám á Íslandi hefur aldrei verið faglegra og öflugra með ítarlegu frammistöðumati sérnámsgrunnslækna og sérnámslækna. Ég geri fastlega ráð fyrir því að íðorðanefnd LÍ sé í fullri vinnu við að þýða þessar skammstafanir – minicex og cbd – yfir á okkar ylhýra. Læknar eru hvarvetna í framlínunni í kennslu heilbrigðisstétta og í fræðslu til almennings samhliða því sem við erum hlaðin störfum í klíník. Vísindasamfélagið vex og dafnar í kvöld- og helgarvinnu lækna. Læknastarfið er ekki 8-16 vinna!

Þess vegna var það hjákátlegt þegar Landspítali setti þá stefnu að læknar mættu ekki vinna önnur launuð störf ef við værum í 100% starfi. Enn furðulegra var þegar teknar voru af aukagreiðslur fyrir aukavakt tekna með minna en 24 tíma fyrirvara. Eins gott að vera úthvíldur heima fyrir þegar kallið kemur frá spítalanum. Við erum eign Landspítalans nótt sem nýtan dag. Allt eftir höfði spítalans.

Þrátt fyrir að ég sé ekki alltaf sammála ákvörðunum yfirstjórnar spítalans þá er ég þakklát fyrir óeigingjarnt starf hennar. Það þarf kjark til að standa frammi í stafni og láta ölduganginn úr öllum áttum gusast yfir sig. Það er ekki allra að sitja í framkvæmdastjórn. Guð forði mér frá því – og golfi!

Sérstakar þakkir

Fyrir skömmu lét Páll Matthíasson af störfum sem forstjóri Landspítala. Hann tók við þröngu búi svo ekki sé fastar að orði kveðið. Undirfjármögnun til lengri tíma og gjá milli stjórnenda og starfsfólks spítalans. Sú gjá var engir tveir metrar. En á undraverðan hátt náði hann að skapa samstöðu meðal starfsfólks á afar erfiðum tímum. Með hann í forystu setti starfsfólk höfuðið undir sig og hélt áfram - „the show must go on“. Páll stóð keikur! Hann stýrði stærsta vinnustað landsins af festu. Hann talaði máli Landspítala og starfsfólksins á mannamáli. En því miður talaði hann oft fyrir daufum eyrum. Ótrúlegt hvað sértækt heyrnarleysi er smitandi – smitstuðullinn er ansi hár í kringum Austurvöll.

Hvöss og oft óvægin umræða í garð Páls náði hámarki rétt fyrir kosningar þar sem þeir sem valdið hafa kepptust við að upphefja sjálfa sig og kasta rýrð á störf stjórnenda Landspítala – en hvað er ekki gert fyrir atkvæði.

Svo má ekki gleyma að Páll kom með betra kaffi inn á spítalann og í hans stjórnartíð kom sushi í matsalinn. Ef maður er ekki svo framúrstefnulegur er alltaf hægt að stóla á snitsel á miðvikudögum.

Ég hefði ekki treyst nokkrum manni betur fyrir stjórn Landspítalans í þessu árferði og gerði hann það með sóma. Hann getur gengið stoltur frá sínu dagsverki … rakleiðis heim í geðþjónustuna!

Nú mun Páll þurfa að „díla við“ annars konar mótvind – nánar tiltekið norðanáttina á Seltjarnarnesinu.