Umræða fréttir
Formannaráðstefna LÍ
Formannaráðstefna LÍ var haldin í húsnæði læknasamtakanna að Hlíðasmára 8 hinn 11. maí síðastliðinn.
Fundinn sóttu formenn aðildarfélaga LÍ auk formanna og/eða fulltrúa fastanefnda og einstakra starfshópa.
Formaður, Sigurbjörn Sveinsson, gerði grein fyrir starfi stjórnar frá síðasta aðalfundi og hvernig unnið hefur verið að framkvæmd samþykkta þess fundar. Mikill tími stjórnar hefur farið í umfjöllun um væntanlegan miðlægan gagnagrunn á heilbrigðissviði, Sigurbjörn rakti þá sögu og samskipti LÍ við fulltrúa Íslenskrar erfðagreiningar. Hann gerði einnig grein fyrir umræðu á nýlegum fundi Alþjóðafélags lækna sem þrír fulltrúar LÍ sátu, en skýrslu frá þeim fundi má lesa annars staðar í blaðinu.
Læknaskortur
Í máli formanna einstakra aðildarfélaga bar hátt mönnunarmál og lýstu menn þungum áhyggjum vegna þess skorts sem þegar er orðinn á læknum hér á landi. Fulltrúar svæðafélaga, einkum utan Stór-Reykjavíkur hafa miklar áhyggjur af mönnunarmálum þar sem víða eru ósetnar stöður og viðvarandi læknaskortur sem ekki er fyrirsjáanlegt að rætist úr. Ágúst Oddsson formaður Félags landsbyggðarlækna benti á að á landsbyggðinni eru 85 stöðugildi lækna, af þeim eru 15-20 ósetin. Einungis eru um 50% setin sérfræðingum í heimilislækningum. Svipað kom fram í máli formanns Félags sjálfstætt starfandi heimilislækna og eins fulltrúa Félags ungra lækna, Þorvarðar Jóns Löve. Þorvarður Jón benti á þann skort sem þegar er orðinn á ungum læknum. Á sama tíma og sjúklingum fjölgar fækkar læknum. Hann fjallaði einnig um það gífurlega álag og aðstöðuleysi sem unglæknar búa við og kvað unglækna hafa dregist aftur úr sambærilegum háskólamenntuðum stéttum kjaralega.
Aðrir tóku undir það álit að fjölga þyrfti útskrifuðum læknum. Jón Snædal benti á skýrslu sem Læknafélag Danmerkur fékk Vinnueftirlitið þar í landi til að taka saman um starfsaðstöðu unglækna og deildarlækna. Niðurstöður Vinnueftirlitsins voru missvartar skýrslur um einstaka spítala, en allar svartar.
Ýmis mál
Nokkuð var fjallað um samninga deCode og einstakra heilbrigðisstofnana sem þegar hafa verið gerðir eða eru í undirbúningi. Fram kom að í samningaviðræðum milli félagsins og Heilbrigðisstofnunar Vesturlands hefði verið gengið framhjá læknaráði stofnunarinnar og mönnum þar þótti í raun að tjáningarfrelsi í opinberri þjónustu hefði verið afnumið.
Á vegum Skurðlæknafélags Íslands hefur allnokkur umræða átt sér stað um kjaramál og hvaða leiðir geti verið færar til úrbóta. Lítil nýliðun er meðal skurðlækna, námið er langt og meðalaldur hár. Helgi H. Sigurðsson formaður félagsins sagði skurðlækna langþreytta á stöðunni og menn íhuguðu jafnvel hvort vænlegt væri að segja sig úr LÍ til þess að ná þeim markmiðum sem sett hefðu verið fram.
Ólöf Sigurðardóttir formaður Félags kvenna í læknastétt á Ísland skýrði frá starfsemi félagsins til þessa, en mikil gróska hefur verið þau tvö ár sem félagið hefur starfað. Hún greindi frá fyrirhuguðu málþingi þann 17. maí en um það má lesa annars staðar í blaðinu.
Á fundinum varpaði formaður LÍ fram þeirri spurningu hvort mönnum þætti formannafundir sem þessi nauðsynlegir eða hvort þetta væri ef til vill arfur liðins tíma sem rétt væri að leggja af.
Fundarmenn lýstu almennt þeirri skoðun að formannafundir væru afar gagnlegir til þess að skiptast á skoðunum og bera saman bækur, hvort heldur væri um kjaramál, tryggingamál eða önnur heilbrigðispólitísk mál svo sem gagnagrunninn. Hér væri afar góður vettvangur til umræðna, sem vert væri að viðhalda.
Sigurbjörn lýsti því jafnframt yfir að á aðalfundi LÍ næsta haust myndi hann gefa kost á sér til áframhaldandi starfa formanns næstu tvö árin. Gerðu aðrir fundarmenn góðan róm að því.
-bþ
Fundinn sóttu formenn aðildarfélaga LÍ auk formanna og/eða fulltrúa fastanefnda og einstakra starfshópa.
Formaður, Sigurbjörn Sveinsson, gerði grein fyrir starfi stjórnar frá síðasta aðalfundi og hvernig unnið hefur verið að framkvæmd samþykkta þess fundar. Mikill tími stjórnar hefur farið í umfjöllun um væntanlegan miðlægan gagnagrunn á heilbrigðissviði, Sigurbjörn rakti þá sögu og samskipti LÍ við fulltrúa Íslenskrar erfðagreiningar. Hann gerði einnig grein fyrir umræðu á nýlegum fundi Alþjóðafélags lækna sem þrír fulltrúar LÍ sátu, en skýrslu frá þeim fundi má lesa annars staðar í blaðinu.
Læknaskortur
Í máli formanna einstakra aðildarfélaga bar hátt mönnunarmál og lýstu menn þungum áhyggjum vegna þess skorts sem þegar er orðinn á læknum hér á landi. Fulltrúar svæðafélaga, einkum utan Stór-Reykjavíkur hafa miklar áhyggjur af mönnunarmálum þar sem víða eru ósetnar stöður og viðvarandi læknaskortur sem ekki er fyrirsjáanlegt að rætist úr. Ágúst Oddsson formaður Félags landsbyggðarlækna benti á að á landsbyggðinni eru 85 stöðugildi lækna, af þeim eru 15-20 ósetin. Einungis eru um 50% setin sérfræðingum í heimilislækningum. Svipað kom fram í máli formanns Félags sjálfstætt starfandi heimilislækna og eins fulltrúa Félags ungra lækna, Þorvarðar Jóns Löve. Þorvarður Jón benti á þann skort sem þegar er orðinn á ungum læknum. Á sama tíma og sjúklingum fjölgar fækkar læknum. Hann fjallaði einnig um það gífurlega álag og aðstöðuleysi sem unglæknar búa við og kvað unglækna hafa dregist aftur úr sambærilegum háskólamenntuðum stéttum kjaralega.Aðrir tóku undir það álit að fjölga þyrfti útskrifuðum læknum. Jón Snædal benti á skýrslu sem Læknafélag Danmerkur fékk Vinnueftirlitið þar í landi til að taka saman um starfsaðstöðu unglækna og deildarlækna. Niðurstöður Vinnueftirlitsins voru missvartar skýrslur um einstaka spítala, en allar svartar.
Ýmis mál
Nokkuð var fjallað um samninga deCode og einstakra heilbrigðisstofnana sem þegar hafa verið gerðir eða eru í undirbúningi. Fram kom að í samningaviðræðum milli félagsins og Heilbrigðisstofnunar Vesturlands hefði verið gengið framhjá læknaráði stofnunarinnar og mönnum þar þótti í raun að tjáningarfrelsi í opinberri þjónustu hefði verið afnumið. Á vegum Skurðlæknafélags Íslands hefur allnokkur umræða átt sér stað um kjaramál og hvaða leiðir geti verið færar til úrbóta. Lítil nýliðun er meðal skurðlækna, námið er langt og meðalaldur hár. Helgi H. Sigurðsson formaður félagsins sagði skurðlækna langþreytta á stöðunni og menn íhuguðu jafnvel hvort vænlegt væri að segja sig úr LÍ til þess að ná þeim markmiðum sem sett hefðu verið fram.
Ólöf Sigurðardóttir formaður Félags kvenna í læknastétt á Ísland skýrði frá starfsemi félagsins til þessa, en mikil gróska hefur verið þau tvö ár sem félagið hefur starfað. Hún greindi frá fyrirhuguðu málþingi þann 17. maí en um það má lesa annars staðar í blaðinu.
Á fundinum varpaði formaður LÍ fram þeirri spurningu hvort mönnum þætti formannafundir sem þessi nauðsynlegir eða hvort þetta væri ef til vill arfur liðins tíma sem rétt væri að leggja af.
Fundarmenn lýstu almennt þeirri skoðun að formannafundir væru afar gagnlegir til þess að skiptast á skoðunum og bera saman bækur, hvort heldur væri um kjaramál, tryggingamál eða önnur heilbrigðispólitísk mál svo sem gagnagrunninn. Hér væri afar góður vettvangur til umræðna, sem vert væri að viðhalda.
Sigurbjörn lýsti því jafnframt yfir að á aðalfundi LÍ næsta haust myndi hann gefa kost á sér til áframhaldandi starfa formanns næstu tvö árin. Gerðu aðrir fundarmenn góðan róm að því.
-bþ